SECULO XX EN GALICIA

Despois do provincialismo, federalismo e rexionalismo do siglo XIX, surxiu a etapa da Solidaridade Galega, dende o ano 1907 ata a Primeira Guerra Mundial, có obxetivo de conseguir un frente electoral unido pra eliminar o caciquismo e conseguir unha representación galega (o que saldouse con un fracaso). Unha primera etapa, ata Primo de Rivera, é a marcada polas Irmandades da Fala, cunha preocupación fundamental pola defensa da lingua galega. Ao extenderse, va cuaxando de novo a idea política do galeguismo. Así, Vicente Risco e Otero Pedrayo traballaron no aspecto cultural e tiveron contraparte no aspecto político Porteira e Lois Peña Novo. o relevo constitullerono a chamada Xeración Nós, torno a revista do mesmo nome, acompañada de 1920 a Segunda República por unha preocupación pola creación dun galeguismo controlado e instrumental dende o poder político central. Na Segunda República había dous tendencias fundamentais: a correspondente a Organización Republicana Galega Autónoma (ORGA) e a contraparte no Partido Galeguista (PG). o PG xorde da unión de varias tendencias representadas nas figuras de Vicente Risco, Ramón Otero Pedrayo, Ramón Cabanillas, Ramón Suárez Picallo, Alfonso Daniel Rodríguez Castelao, etc. No ano 1936 o PG, para lograr o estatuto pra Galicia, aliouse con o Frente Popular, e como resultado desa alianza sufriu unha escisión. Sen embargo, logrouse o Estatuto e Castelao presentouse as Cortes poco antes da Guerra Civil española.