O problema da imprenta

Xa sabemos que nos séculos dezaseis, dezasete e dezaoito, o galego non pasaba por un bo momento, xa que se chamaba a estos tres séculos, coma os séculos oscuros. Se chaman séculos oscuros por contrastar negativamente coas étapas anteriores e posteriores, caracterízasen pola ausencia casi total da lingua galega nós usos formais e ná súa escritura.
A aparición da imprenta supuxo prá o galego perder a oportunidade de poder difundirse a través dun medio de comunicación poderosísimo. A Igrexa é o Estado, preocupados por darlle forma a unha nación emergente, escolleron o castelán coma lingua habitual dos documentos, procesos e oficios. Destacaremos tamén neste período a sensibilidade dun personaxe excepcional coma  Martín Sarmiento.

o galego resistiú como lingua falada  polo conxunto de pobo, pero seguió perdendo oportunidades históricas pra actualizarse e medrar.

A copia impresa, comparado coa lenta, limitadísima e costosa reproducción dos escritos a través do traslado a man, non soamente  supuxo unha revolución no  que respecta a  capacidade de difusión das linguas ascendentes da Europa do seiscientos cá  partir de entón rivalizaban abertamente có latín, se non  que impuxo unha inédita disciplina ortográfica e lingüística a idiomas ata  entón carentes non soamente  de codificación, se non  incluso dunha  mínima fixación. Nas seguintes entradas que me faltan de este tema falarei dos problemas da nosa lingua pola culpa da igrexia  é tamen falarei de Martín sarmiento.