No século XVI se produciú otra novedade que terá consecuencias, a reforma relixiosa é a subsecuente Contrarreforma.
Galicia, como o resto de España, permaneceú fiel a ortodoxía
católica e romana, o que tivo un efecto sociolingüístico. Roma
impulsou unha política lingüística oposta a vulgarización dos
textos e dos ritos que defendia os protestantes, e isto
obstaculizou en certa medida a expansión das linguas do estado
ascendentes como o castelán. Por casualidade, a primeira traducción
completa da Biblia a este idioma que circulou legalmente en España
imprentouse ata finais do século XVIII. Esto facilitou, pola vía
indirecta, o mantemento dos idiomas vernáculos (esto e, sólo falados) coma o galego.
o galego perdeú a oportunidade de difundirse a través dun medio de comunicación poderosisimo como é a imprenta. Mentras
que en dominios lingüísticos en que se impulsou a Reforma, coma o
alemán, a variedade adoptada nos textos sacros, nos ritos e na
predicación barreu có seu prestíxio otras variedades cultas con
diferentes bases dialectais, noutras áreas nas que se mantuvo a
hexemonía católica, como Italia, as falas locais retiveron toda a súa
vitalidade frente a o idioma común. En definitiva, o galego resistiu
coma lingua falada polo conxunto dó pobo, pero seguiú perdendo
oportunidades históricas prá actualizarse e avanzar: Renacemento e Humanismo, nos séculos XV e XVI; Ilustración e Racionalismo, no
século XVIII.
No hay comentarios:
Publicar un comentario