Este tratado promulgouse grazas a meu amigo o papa Sixto IV, xa que foi o que me deu permiso, fixemos unha corte que estaba composta con un tribunal mixto, integrado por varios eclesiásticos, eran expertos coñecedores do dogma e moral dos católicos, do estado e da igrexia que se ocupaba de xuzgar os delitos relacioados coa fe e as boas costumbres, o principal propósito da corte era vixilar a sinceridade das conversacións de judios e musulmáns, o primer inquisidor general foi o célebre Fray tomás de torquemada.
se pode dicir que os inquisidores foron os maiores torturadores de todos os tempos, existían dous tipos de edictos, o "edicto de fe" que obliga aos fieis, baixo pena de excomunión a denunciar aos herexes e cómplices, e logo tamén hai que nomear ao "edicto de gracia" que consta de que o herexe en un prazo de trinta dias, podía confesar sua culpa sen que se lle aplicase a confiscación dos seus bens, a prisión perpetua nin a pena de morte.
Isto provocaba autoinculpaciones e tamen numerosas delaciones, protexidas polo anonimato.
os autos de fe eran os cumplimentos das sentencias dictadas polo tribunal da santa inquisición que consistian xeneralmente, en actos públicos aparatosos e solemnes, que se levaban a cabo nas prazas públicas, onde se celebraba unha misa e se lían os delitos do penitente e se lle comunicaba a súa sentencia, a pesar das atrocidades que cometeu o tribunal da santa inquisición, a inquisición era algo desexado e apoiado polo pobo, que vian aos protestantes como traidores que estaban traballando pra os enemigos de españa.
O inquisidor torquemada estableceu en forma categórica que os reos non deberían sangrar nin sufrir lesións, se buscou un sistema de tortura que buscaba dar dor sen deixar maiores heridas, na seguinte historia os contarei os distintos tipos de sistemas de tortura que facían nesas épocas, xa que nesta historia os falei da santa inquisición.
