O amor do obispo

Vou contarvos a miña historia de amor, eu vivía como xa vos contei nun palacio episcopal, vivia eu, a miña prole  e algunha que outra monxa, unha das ocupacións que tiñan as monxas no noso palacio era cuidarnos,  enamoreime a primeira vista dunha delas, era unha monxa  xoven rubia, cun corpo digno  dunha venus, os senos turxentes e o cu coma unha pedra de lavar a louza, ei de dicir que era unha muller sinceira, nunca se depilou tiña o tema como a cresta dun cabalo asturcón, pois ben voubos contar o meu torrido romance.
Un día coma outro calquera levanteime e funme a asear, no baño xa me esperaba esa muller digna de deus, metinme nunha improvisada bañeira e ela empezou a frotarme primeiro pasou a esponxa e as suas mans pola miña espalda e polo cu, despois pediume que me dera a volta, non o puiden evitar estaba empalmado coma un cabalo, ela sorprendeuse moitisimo, a pobre non sabía para donde mirar, empezou frotandome o pescozo baixou polos meus definidos pectorais, acto seguido as suas mans rozaronse co meu compacto torso e baixou do ombligo cara abaixo, empezou a rozar a esponxa co meu pubis, eu que notaba como o sangue se dilataba e  concentrabase na miña espada sarracena, ela ao ver que as venas se me saian  do corpo miroume a os ollos e sonrindo dixome:
-Vamos limpar a fondo
-Eu contesteille: que non era correcto.
-Ainda así xa sabedes que a carne e debil eu sucunbin os seus encantos.
- E  coma todos os imaxinades pasou o que tiña que pasar, tivemos 69 maneiras de pasalo ben, e o número tamén o practicamos.
-Non sei se me enamorei mais daquela rapaza polo que fixemos ou pola sua tenrura, eu creo que a sua maneira de lamer foi o que me acabou de namorar.

Neste segundo capitulo conteivos a miña historia de amor coa monxa, e vola presentei, a seguinte historia que  contareivos falará da nosa triste historia de amor que terá un final tráxico